تعیین بهینه نقاط مانور در شبکه های توزیع مجهز به واحدهای منابع تولید پراکنده (dg)

تمایل به کسب سود بیشتر موجب بهره برداری شبکه در نزدیکی ظرفیت اسمی شان می شود. در این شرایط بروز خطا می تواند سبب قطع تعداد بیشتر و سطح بالاتری از توان درخواستی گردد. با توجه به شعاعی بودن شبکه های توزیع، بروز خطا موجب قطعی مکان پایین دست خطا می گردد. به منظور افزایش قابلیت اطمینان و کاهش میزان انرژی فروخته نشده (ens) در شبکه توزیع، کلیدهایی در فیدرها نصب می شوند که در حالت عادی باز بوده که به آنها، کلیدهای مانور می گویند. هنگام وقوع خطا، قسمت معیوب به کمک سکسیونرها از مابقی شبکه ایزوله می شود. سپس با استفاده از کلیدهای مانور می توان از ظرفیت مازاد همان فیدر یا فیدرهای دیگر به عنوان شبکه پشتیبان برای تامین بارهای بی برق استفاده نمود. از طرفی دیگر، حضور منابع تولید پراکنده (dg) روند بهره برداری از شبکه را بویژه در شرایط بروز قطعی بطور جدی دگرگون خواهد ساخت. در صورت قطعی برق شبکه، منابع تولید پراکنده می توانند با ایجاد یک جزیره عمدی موجب کاهش میزان قطعی بارها و در نتیجه کاهش انرژی فروخته نشده گردند. در این پایان نامه، مکان یابی نقاط مانور و سکسیونرها در شبکه توزیع مجهز به منابع تولید پراکنده با هدف کاهش میزان انرژی فروخته نشده و بهبود برخی شاخص های قابلیت اطمینان تعیین شده است. برای انجام محاسبات در بازه زمانی بلندمدت از روش شبه پویا (pseudo-dynamic) کل دوره مورد مطالعه به چند زیردوره تقسیم بندی شده و جایابی برای هر زیردوره انجام گرفته است. تابع هدف در نظر گرفته شامل هزینه انرژی فروخته نشده، هزینه ادوات کلیدزنی، هزینه تعمیر و نگهداری و نیز شاخص saidi با در نظر گرفتن روند افزایش هزینه ها با استفاده از یک ضریب است. با توجه به تعدی متغیرهای تابع هدف، از الگوریتم ژنتیک برای بهینه سازی استفاده شده است. در انتها نتایج حاصل از اجرای الگوریتم پیشنهادی روی یک شبکه 118 شینه ارائه و مورد بررسی قرار گرفته است.